|
|
||||||||||
|
DOBROĆ- to pojęcie czysto fizyczne, znane dobrze fizykom i inżynierom1. Człowiek dobry dla innych jest również dobry dla siebie, ale wielu ludzi o tym jeszcze nie wie i dlatego, nawet wśród wielu niezmiernie bogatych i sławnych ludzi jest tak dużo nieszczęśliwych. Nawet ludzie, którzy posiadają często władzę niemal nieograniczoną nad innymi ludźmi są w rzeczywistości bardzo nieszczęśliwi. SZCZĘŚCIE - na podstawie fizycznego pojęcia dobroci wyprowadzony został w 1988 roku znany już wliteraturze2, matematyczno - fizyczny wzór na szczęście, który wskazuje od czego zależy szczęście człowieka i jak należy postępować aby poprawić sobie stan szczęśliwości. Ze wzoru wynika, że stan swojej szczęśliwości można poprawić sobie na siedem sposobów. Należy jednak rozumieć głęboki sens fizyczny tego prostego matematycznego wzoru. MIŁOŚĆ - prawdziwie wielka miłość, i odpowiednio spełniająca się, w szerokim tego słowa znaczeniu, to szczęście. Samo pojęcie szczęścia, a w zasadzie, fizyczno-matematyczny wzór na szczęście wywodzi się z fizycznego pojęcia dobroci. Można zatem śmiało powiedzieć, że darzymy miłością wszystko to, co jest dla nas dobre i miłe. Miłość zatem jest swego rodzaju szeroko pojętym egoizmem, który w skrajnym przypadku przeradza się w altruizm. Gdy sprawiam innym radość i mnie to cieszy, jestem w ten sposób dobrym dla innych i tym samym dla siebie. Według księdza Twardowskiego Miłość to umiejętność przebaczania- ta myśl zawarta jest również we wzorze na szczęście pod znakiem ( m - tj umiejętności cieszenia się z tego co jest). Ktoś na pytanie z czego Pan Bóg stworzył świat? Padła odpowiedź: z milości. Miłość zatem to dobroć, a dobroć to szczęście. 1) Jerzy Lechowski Materiały pomocnicze do repetytorium z fizyki dla kandydatów na wyższe uczelnie 1982. Agencja"Omnipres" Warszawa 1982, str. 252.2) Jerzy Lechowski Szczęście jest dobrocią (matematyczno-fizyczny wzór na szczęście) Roczniki Filozoficzne KUL z.3Tom XXX/X 1991/1992 str.163-173. |
